Οι προσδοκίες ήταν υψηλές για το χθεσινό live και πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για συναυλία - αρπαχτή απευθυνόμενη κυρίως σε τζαμπατζήδες Αθηναίους που μοναδικό σκοπό έχει να προκαλέσει θόρυβο γύρω από την έλευση του MTV στην Ελλάδα.
Όμως οι κακεντρεχείς διαψεύσθησαν διπλά χτες καθώς όχι μόνον αρπαχτή δεν ήταν αλλά πρόκειται για μια από τις καλύτερες συναυλίες που δόθηκαν επί ελληνικού εδάφους εδώ και πολύ καιρό!
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο χώρος του Παναθηναϊκού σταδίου μπορούμε να πούμε ότι ενδείκνυται για συναυλίες τέτοιου βεληνεκούς καθώς και προσβάσιμος είναι και άνετος και καθ'όλα κατάλληλος ηχητικά και οπτικά για συναυλίες. Ο όγκος του κόσμου ηταν τεράστιος (πάνω από 50 χιλιάδες) δε μπορούμε όμως να πούμε ότι ταλαιπωρηθήκαμε αν και βρισκόμασταν εκεί από πριν ανοίξουν οι πόρτες. Η διοργάνωση ήταν αψεγάδιαστη, παρατράγουδα δεν υπήρξαν και ένοιωθες ότι λάμβανες μέρος σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκο φεστιβάλ και μάλιστα δωρεάν!
Μέχρι να βγουν οι C REAL η αλήθεια είνα πως βαρεθήκαμε λίγο αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει για αυτό και κάναμε πολλή υπομονή μέχρι να βγουν οι Kaiser Chiefs + οι REM ανεχόμενοι τόσο τους συμπαθητικούς κατά τα άλλα C REAL και την κατά γενική ομολογία απογοήτευση της βραδιάς Gabriella Cilmi.
Οι C REAL ήταν μάλλον καλύτεροι από την ανερχόμενη Αυστραλέζα pop star της οποίας τα highlight ήταν το hit της sweet about me και η διασκευή του πασίγνωστου κομματιού των Led Zeppelin Whole Lotta Love, το οποίο όπως ήταν φυσικό ταρακούνησε το στάδιο. Κατά τα άλλα η νεαρή αοιδός μας θύμισε μια κακή αντιγραφή της Anastacia, τραγούδια χωρίς προσωπικότητα και χωρίς κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Οι Kaiser Chiefs, οι οποίοι μας έχουν τιμήσει κατά το παρελθόν αρκετές φορές με εμφανίσεις ανάλογες της χτεσινής, ήταν το ιδανικό συγκρότημα για να ανοίξει τους REM και να ξεσηκώσει το κοινό με τους ήχους του και την εκρηκτική τους παρουσία. Ο Ricky Wilson έδωσε ρεσιτάλ ερμηνείας και σκηνικής παρουσίας, πήδηξε, έτρεξε, σκαρφάλωσε σε σκαλωσιές, έγινε ένα με το κοινό και έδειξε να το απολαμβάνει. Έπαιξαν τραγούδια από το καινούριο τους cd, που φαίνεται πως θα απολαύσει την ίδια επιτυχία με τα προηγούμενα, αλλά δεν παρέλειψαν και τις επιτυχίες που τους ανέδειξαν και που ξεσήκωσαν το κόσμο για τα καλά. Με λίγα λόγια, κι άλλο να 'ταν!
Οι REM δε χρειάζονται συστάσεις, έδωσαν αυτό που περιμέναμε, σεμνοί, ευγενικοί και καλλιτεχνικά άρτιοι έδωσαν το καλύτερο τους εαυτό σε ένα κατάμεστο Καλλιμάρμαρο που μέχρι το τέλος της συναυλίας σιγοτραγουδούσε το the one I love και το losing my religion. Προσωπική μας απογοήτευση η παράλειψη του Everybody hurts, δε θα μπορούσαμε ωστόσο να κρατήσουμε μούτρα σε ένα συγκρότημα τέτοιου επιπέδου και τέτοιας αξίας. O Michael Stipe, ήταν άριστος, έπαιξε με το κοινό και έγραψε και ελληνικά ρωτώντας άν θέλουμε encore (θέλει και ερώτημα;).
Ανυπομονούμε λοιπόν για του χρόνου για το δεύτερο MTV GR DAY και ευελπιστούμε πως θα είναι ανάλογης αξίας!
